18/5/17

FALORDIETAS

O POZO MACHICO (II)
O caballo trotaba, e Chuanet beyeba pasar rapidamén os carros plenos de palla que tornaban ta lo lucar, e campesinos de camín á casa tamién, pero no’n lo beyeban.
Á penar d’aquera corrida, o camín li parixié asabelo de luengo. Á la fin o choben aturé o caballo, baxé á lo ninón e, sin soltar-lo, ubrié una puerta que lebaba enta un terreno que fue un chardín fa muitas añadas. Lo dixé-ié e tanqué a puerta con clau.
Chuanet prenzipié á plorar. Por más que andaba arredol d’as paretes, no en trobé garra puesto por do fuyir. Canso ya, s’aturé en un rincón chunto á un pozo rodiato de flors.
Plegué a nuei, e se chité á dormir. De maitins, un d’os furtaires, li disperté e li obligué á siñar una fuella ta los suyos pais en la que diziba que si no lis daban zincozientos duros por o suyo rescate lo matarban.
Os pais escoron ixos diners, pero ni bendiendo a casa e las tierras lo consiguioron. Chuanet, lebaba tot o diya sin minchar, e una boira li belaba os güellos. Plegué a nuei e los furtaires no i amanexioron. O nirno s’amané á lo pozo e li parixié beyer en o fundo una luzeta que brilaba.
-I seré soniando? –se pregunté Chuan.

E continé gollando, pero lo pozo yera muito fundo, e no se beyeba si n’eba d’augua u yera xuto. Poco dimpués una boz, de muller u nirno, canté dentro d’o pozo iste romanze con una mosica dulze e monotona:
Bi’n eba en una ziudá
un poliu e chuizioso nirno
á qui uns furtaires
pilloron cautibo.
Lo leboron engañuflato
á una casa cutio-cutio
do un gran terreno
que antis chardín eba sido,
rodiato de altas paretes,
con maticals ya xutos,
árbols xutos e un pozo
amagato por as plantas.
Continará …

Tanqué: cerró
Clau: llave
Escoron: buscaron
Xuto: seco
Cutio-cutio: sigilosamente

Maticals: arbustos

No hay comentarios:

Publicar un comentario