16/4/16

FALORDIETAS

A CRUZ D’O DIAPLE (II)
-Pero que ye lo que han ascuitato? –lis preguntaban as chens.
-Pos isto; á las doze d’a nuei mos acucutemos chunto á la puerta d’o castiello, e se prenzipioron á sentir rudios de cadenas, chilos e risas, a carne de pirina e los pelos como escarpias se mos metié!
-Sez uns cobardes! –dizié o chuez.

E fablando con l’alguazil e una bentena de mesaches con astrals se’n fuoron enta lo castiello. Pero cuanto más s’alexaban d’o lucar más medrana n’eban e más amonico andaban. En plegar enta la puerta d’o castiello ascuitoron risas, chilos e rudios de beires e de cullaras e forquetas chocando contra os platos, como si dentro se zilebrase una lifara. E la boz d’o capitán d’a colla que diziba:
-Salú compañers, á la salú de Satanás!
 
Toz tremoloron por as parolas, pos n’eban muita medrana de patetas, e pensaban que i yera dentro d’o castiello.
-Anque siga o mesmo diaple, lo engarcholaré! –chilé o chuez.

E mientres diziba ixo, a puerta se ubrié sola sin fer rudio. O chuez dentré con bels mesaches dezaga. Esqué una por una totas as cambras, e no en trobé que siñals d’una lifara, e denzima d’una mesa uns beires con un charapote que uloraba á zufre.
O chuez baxé ta lo cobaxo d’o castiello, do se’n trobé a fuesa d’o biello amo d’o castiello. Con o tocho que lebaba toqué a fuesa e dizié;
-En nombre de dios e d’a chustizia t’emplazo á que te presentes debán de yo ta chuzgar-te e castigar-te como cal!

Dende a fuesa s’ascuité una risotada que fize tremolar á toz menos á lo chuez, que chilé;
-Te prometo que bosarás por tot o mal qu’n fas, anque me prexino qu’en lo infierno ya i serás penando.

E dito isto, se’n fue con toz os mesaches que lo acompañaban. Sindembargo, os furtos, fuegos e muertes continaron …
Continará …

Acucutemos: asomamos
Chilos: gritos
Pirina: gallina
Astrals: hachas
Beires: vasos
Forquetas: tenedores
Lifara: banquete
Patetas: diablo
Engarcholaré: encarcelaré
Charapote: brebaje
Fuesa: tumba
Como cal: como es necesario
Bosarás: pagarás