26/4/14

FALORDIETAS



O REI FARDACHO
Yerase una begata un zapatero que n’eba una filla asabelo de beroya e buena, pero yera tan pobre que tasamén podeba dar de chentar á la suya muller e á la suya filla con o suyo triballo.
Un diya se presenté en á suya casa un criado d’o siñor d’o castiello que se debantaba en o cobalto d’o mon que dominaba la ziudá, ta demandar-li en o suyo nombre a man d’a suya filla. E lo probe zapatero, achuntando-se con á suya familia, parlé asinas:
-Ye benito á casa un criado d’o rei dizindo que lo suyo siñor deseya como muller á la nuestra filla. Pero ya sapez que, seguntes as chens, o nuestro rei ye un fardacho fiero. Allora no sé que fer; si te’n bes con o rei, seremos ricos, mas no quiero que la mia filla siga la muller d’un mostruo.
-No te alticames pai, lo importante ye que busatros salgaz d’a pobreza.

A mesacha se’n fue á lo castiello d’o Rei Fardacho chunto con á suya mai. E, una begata en o castiello, amanixié un fardacho chigán que se casé con a choben. E cuan plegué a nuei, a mesacha pasé á l’alcoba d’o fardacho. Allora íste, tirandose lo pelello con os diens se combirtié en un mesache. A choben, cuan bide a trasformazión, se metié asabelo de goyosa.
Pero lo mesache li dizié:
-Para cuenta de una cosa. Maitín tornaré á calar-me o pelello, e atra begata aparixeré debán de toz con a forma de fardacho. Ista trasformazión ye un secreto que no puez contar á garra chen, porque si fablas d’era te pasará una desgrazia.

Á l’atro diya, de maitins, a mai se amané á lo castiello por bier como i yera la suya filla, e se quedé sorprendita cuan la bide goyosa.
Continará ...
Fardacho: lagarto
Chentar: comer
Cobalto: la parte más alta
Fiero: feo
Alticames: preocupes
Garra chen: nadie