15/3/20

FALORDIETAS


O MERCADER DE SAL E LO BORRICALLO (I)
Yerase una vegata un mercader que se ganaba ra vida mercando talecas de sal á buen pre ta lugo vender-las en os diferens lucars d’a redolada. O negozio no yera malo, e gosaba ganar firmes diners. Pero de tanto carrear talecas prenzipié á aber-ne de molestias en a esquena e garras.
Un maitín se devanté tan encañablato e dolorito que dezidié mercar-se un borricallo. Dimpués de fer o chiquet almuerzo, marché pues á lo mercato e se’n merqué uno choven e rezio.
-Amigo, dende uei yo seré a capeza pensante e tú carrearás a mercanzía. N’he cuasi sisanta añadas e me fa mal tot o cuerpo. Si triballamos asinas, yo pensando e tu carreando a mercanzía, nos irá muito bien! –li dizié o mercader á lo borricallo.

Asinas que, como totas as semanas, s’amané á ra salina e merqué unas talecas de sal que ligué en l’umo d’o borricallo.
Marchoron por o viero que rodiaba ra selva e qu’eba qu’esnavesar un amplo ríu sin de puen. O borricallo, que no eba caminato enxamás sobre auguas, pisé mal e s’esbalizé. Cayé á l’augua e se chipié de raso. Tamién as talecas se fartoron d’augua, e ra sal se diluyé, tintando de blanco lo ríu.
O mercader se levé as mans á ra capeza e prenzipié á chemecar.
-Qué mala suarde! He tresbatito tota ra sal!, qué vo á fer agora?

Por el contrario, o borricallo, sin lo peso d’a sal, se noté más lixero e blinqué fuera de l’augua.
-Isto ye pistonudo! No me fa goyo l’augua freda, pero agora ya no he que levar ixas talecas de sal que pesan tanto!

Á la fin, o mercader dezidié tornar á ra salina ta mercar-ne más.
-Imos borricallo, emos que tornar á por más sal antis que se faiga de nueis, si no, un diya de triballo tresbatito!!

Se’n tornoron enta ra salina. L’ombre merqué unas talecas de sal e las metié en l’umo de l’animal. E pilloron atra vegata o mesmo viero d’a selva. O borricallo, canso de carrear as talecas, pensé en dixar-se cayer cuan esnabesasen o ríu e poder librar-se d’o peso.
Asinas que, cuan yeran por mitá d’o ríu, o borricallo torné á esbalizar-se e se capuzé en l’augua. E ra sal torné á diluyer-se…
Continará…

Talecas: sacos
Lucars: pueblos
Redolada: comarca
Gosaba: solía
Esquena: espalda
Garras: piernas
Chiquet almuerzo: desayuno
Ligué: ató
L’umo: el lomo
Viero: senda
Esnavesar: atravesar
S’esbalizé: se resbaló
De raso: completamente
Chemecar: lamentar

No hay comentarios:

Publicar un comentario