O MERCADER DE SAL
E LO BORRICALLO (I)
Yerase una vegata un mercader que se ganaba ra vida mercando
talecas de sal á buen pre ta lugo vender-las en os diferens lucars d’a
redolada. O negozio no yera malo, e gosaba ganar firmes diners. Pero de tanto
carrear talecas prenzipié á aber-ne de molestias en a esquena e garras.
Un maitín se devanté tan encañablato e dolorito que
dezidié mercar-se un borricallo. Dimpués de fer o chiquet almuerzo, marché pues
á lo mercato e se’n merqué uno choven e rezio.
-Amigo, dende uei yo seré a capeza pensante e tú
carrearás a mercanzía. N’he cuasi sisanta añadas e me fa mal tot o cuerpo. Si
triballamos asinas, yo pensando e tu carreando a mercanzía, nos irá muito bien!
–li dizié o mercader á lo borricallo.
Asinas que, como totas as semanas, s’amané á ra salina e
merqué unas talecas de sal que ligué en l’umo d’o borricallo.
Marchoron por o viero que rodiaba ra selva e qu’eba
qu’esnavesar un amplo ríu sin de puen. O borricallo, que no eba caminato
enxamás sobre auguas, pisé mal e s’esbalizé. Cayé á l’augua e se chipié de
raso. Tamién as talecas se fartoron d’augua, e ra sal se diluyé, tintando de
blanco lo ríu.
O mercader se levé as mans á ra capeza e prenzipié á
chemecar.
-Qué mala suarde! He tresbatito tota ra sal!, qué vo á
fer agora?
Por el contrario, o borricallo, sin lo peso d’a sal, se
noté más lixero e blinqué fuera de l’augua.
-Isto ye pistonudo! No me fa goyo l’augua freda, pero
agora ya no he que levar ixas talecas de sal que pesan tanto!
Á la fin, o mercader dezidié tornar á ra salina ta
mercar-ne más.
-Imos borricallo, emos que tornar á por más sal antis que
se faiga de nueis, si no, un diya de triballo tresbatito!!
Se’n tornoron enta ra salina. L’ombre merqué unas talecas
de sal e las metié en l’umo de l’animal. E pilloron atra vegata o mesmo viero
d’a selva. O borricallo, canso de carrear as talecas, pensé en dixar-se cayer
cuan esnabesasen o ríu e poder librar-se d’o peso.
Asinas que, cuan yeran por mitá d’o ríu, o borricallo
torné á esbalizar-se e se capuzé en l’augua. E ra sal torné á diluyer-se…
Continará…
Talecas: sacos
Lucars: pueblos
Redolada: comarca
Gosaba: solía
Esquena: espalda
Garras: piernas
Chiquet almuerzo: desayuno
Ligué: ató
L’umo: el lomo
Viero: senda
Esnavesar: atravesar
S’esbalizé: se resbaló
De raso: completamente
Chemecar: lamentar
No hay comentarios:
Publicar un comentario