O CHINETE SIN DE
CAPEZA
![](http://2.bp.blogspot.com/-bOWMiKgbuMs/T_08ctlxALI/AAAAAAAAAHM/fLPq0nwfXYk/s1600/%C3%ADndice.jpg)
Ye estibo. E tota la plana ye sucarrata e sora. Ye estato un
lusco asabelo de poliu, e ascape as suyas poeticas polidezas se mincharán a
nuei que lugo i plegará. Dillá, en un pasadizo d’a gran casa, o Biello Patrón
leye con ficazio lo periodico d’o diya, bolando de cuan en bez alentatas de
fumo de pipa.
Son as seis colatas d’a tardi; íste esca pillar un poquet
d’aire fresco. En as corz, o ganau aguarda entrar china chana, e de cabo cuan
se sienten os zaguers chilos d’os pastors que arrean una colla de bacas ta
muyir-las. Os triballadors son en a cozina, e posatos arredol d’una mesa
zarriosa e fosca saborean con angluzia la brenda d’o diya.
Tot o plano s’emplena de brempas e los pasadizos d’o biello
casaluzio s’emplenan d’a luz d’os candils.
Alodia, a filla gran d’o Patrón, s’amana chunto á er una
mica nierbuda, pos Antón, un d’os pastors remata de rezentar una falordia, d’as
que gosa contar-li cuan no bi ha faena.
-Qué pasa pues, filla? –pregunté aquer biello, mientres se
tiraba la pipa d’os morros, con aquera seriedá d’ombre mayor.
-Ye que Antón yera rezentando una falordia d’ixas que
xorrontan, a d’un chinete sin de capeza que aparixe totas as nueis por os
pasadizos d’ista casa.
O biello amostré una d’as suyas sonrisas en a suya cara
plena de corrucas e li dizié;
Continará …
O lusco: el atardecer
S’acarrazaba: se agarraba
Gosaba: solía
Embelecar-se: extasiarse
As aus: las aves
Ruxio: candente
O tiedero: el pebetero
Os garrapescaires: las garzas
L’ambiesta: el ambiente
As cocorozas: las copas
Sora: dorada
Dillá: más allá
O pasadizo: el corredor
Con ficazio: con detenimiento
As seis colatas: las seis pasadas
As corz: los corrales
Muyir-las: ordeñarlas
As brempas: las sombras
Se tiraba: se quitaba
Xorrontan: asustan